Leczenie cukrzycy typu 2

W przeciwieństwie do cukrzycy typu 1, cukrzyca typu 2 spowodowana jest czynnikami środowiskowymi. Ta cukrzyca u dziecka raczej nie wystąpi, ponieważ nie ma podłoża genetycznego. Jest to najczęściej występujący typ tej choroby. Polega ona na odporności komórek na działa nie insuliny. Cukier pozostaje we krwi, a trzustka nadal produkuje insulinę. Jest to tzw. cukrzyca insulinoniezależna. Uniemożliwia ona gromadzenie glukozy w wątrobie i wydzielanie jej do komórek. Zachorowaniem na nią zagrożone są osoby:

• po 45. roku życia,
• otyłe, zwłaszcza z otyłością brzuszną,
• cierpiące na nadciśnienie i miażdżycę,
• kobiety, które miały cukrzycę ciążową,
• kobiety, które urodziły dzieci o wadze powyżej 4 kg.

Objawy cukrzycy typu 2

Cukrzyca jest choroba podstępną, ponieważ rozwija się bez żadnych widocznych symptomów. Pojawienie się objawów najczęściej oznacza już zaawansowany stan choroby. Ze stanu utajonego cukrzyca przeszła w stan jawny. Do oznak, które powinny zaniepokoić i skłonić do badań należą:

• zaburzenia w ostrości widzenia,
• nadmierne pragnienie,
• nadmierny apetyt i utrata wagi,
• drażliwość, apatia,
• zmęczenie i senność,
• łatwo pojawiające się siniaki,
• trudne gojenie się ran,
• suchość i swędzenie skóry,
• dolegliwości narządów płciowych (zaburzenia erekcji, zapalenia pochwy).

Leczenie cukrzycy

Leczenie cukrzycy jest okresem długotrwałym i najczęściej trwa do końca życia. Tryb postępowania ustala lekarz diabetolog. W cukrzycy niezaawansowanej przepisuje leki przeciwcukrzycowe, zaleca dietę i aktywność fizyczną. Stosując się do tych zaleceń można powstrzymać rozwój choroby i uniknąć insuliny. Niestety nie leczona lub źle leczona cukrzyca prowadzi do bardzo groźnych powikłań.

Powikłania cukrzycy

Wiele osób lekceważy cukrzycę. Uważa, że przyjmowanie leków w zupełności wystarcza. Tymczasem ogromne znaczenie ma stosowanie odpowiedniej diety. Jakość i ilość spożywanych potraw ma bezpośredni wpływ na poziom cukru we krwi. Powikłania cukrzycy nie tylko powodują pogorszenie komfortu życia, ale także mogą przyczynić się do przedwczesnej śmierci. Do najgroźniejszych powikłań należą:

• retinopatia cukrzycowa – zaburzenia siatkówki, mogące prowadzić do ślepoty,
• neuropatia cukrzycowa – zaburzenia czucia w kończynach dolnych, mogące prowadzić do amputacji,
• zmiany zgorzelinowe tkanek – owrzodzenia, martwica,
• uszkodzenie nerek,
• niedokrwienie serca – zagrożenie zawałem, udarem mózgu,
• nadciśnienie tętnicze.

Ważnym elementem profilaktyki i leczenia cukrzycy jest edukacja pacjentów znajdujących się w grupach zagrożonych tą chorobą. Obserwacja własnego organizmu, reagowanie na wszystkie nieprawidłowości pozwala na wykrycie cukrzycy we wczesnym stadium i podjęcie odpowiedniego leczenia.

Zarówno cukrzyca typu 1, jak i typu 2 to ważny problem społeczny, o czym może świadczyć fakt bezpłatnego przekazywania gleukometrów przez producentów dla pacjentów zagrożonych oraz wykonywania przesiewowych badań na zawartość cukru we krwi.

Artykuł powstał dzięki współpracy z serwisem ocukrzycy.pl