Rzęsistkowica – popularne choroby weneryczne

Choroby weneryczne są bardzo powszechne, zwłaszcza wśród młodych ludzi. Ryzyko zarażenia nimi wzrasta wówczas, kiedy często wymieniamy partnerów seksualnych. Rzęsistek, pierwotniak bardzo lubiący wilgoć i ciepło, jest odpowiedzialny za jedną z popularniejszych chorób przenoszonych drogą płciową, rzęsistkowice.

Choroba ta przede wszystkim atakuje kobiety, współczynnik PH pochwy bardzo odpowiada bowiem wywołującym ją pierwotniakom. U panów niekiedy zadomawiają się one w cewce moczowej. Przyczyny rzęsistkowicy są różne, podstawową jest przeniesienie pierwotniaka podczas stosunku płciowego. Jednak te drobnoustroje są na tyle wytrzymałe, że mogą przeżyć przez pewien czas poza organizmem nosiciela, można je znaleźć na gąbkach, bieliźnie czy ręcznikach. Niekiedy zarażonymi osobami są również dzieci, zazwyczaj jest to wynikiem nieprzestrzegania higieny intymnej.

Objawy choroby

Rzęsistkowica, bez względu na przyczyny jej powstania, objawia się w sposób podobny. Już po trzech dniach od zarażenia pierwotniakiem, kobiety mogą cierpieć na pieniste, bardzo obfite upławy. Przeważnie towarzyszy im nieprzyjemny zapach z pochwy, swędzenie oraz pieczenie w okolicach sromu i pochwy, nasilające się w trakcie oddawania moczu. Niestety, u panów choroba przebiega przeważnie bezobjawowo. Tylko pojedynczy pacjenci będą skarżyć się na wydzielinę z penisa o kolorze białym, pieczenie członka, trudność z oddawaniem moczu czy swędzenie w kroku. Z tej przyczyny rzęsistkowicy niekiedy ciężko jest uniknąć, mężczyźni nie wiedzą bowiem, że są nosicielami, przez co zarażają kolejne pacjentki.

Profilaktyka

W przypadku niemal wszystkich chorób wenerycznych, jedyną 100 % gwarancją zdrowia jest całkowita abstynencja seksualna. Oczywiście, nie jest to zbyt realne, dlatego mniejszą szansę za zakażenie mają osoby będące w stałym związku ze zdrowym i wiernym partnerem. W przypadku stosunków płciowych z przypadkowymi partnerami, bezwzględnie należy stosować prezerwatywę. Niektóre przyczyny rzęsistkowicy, niezwiązane z aktywnością seksualną, mogą być do uniknięcia poprzez dbanie o odpowiednią higienę. Z uwagi na wytrzymałość pierwotniaków należy zachować ostrożność w publicznych toaletach, na saunie czy na basenie.

Diagnoza i leczenie

Choroba jest łatwa do wykrycia, jeśli tylko wystąpią objawy lub ich nie zbagatelizujemy. lekarz zleci pobranie wydzieliny z pochwy oraz cewki moczowej, a następnie wykona badanie mikroskopowe na obecność pierwotniaków. Jeśli okaże się, że jesteśmy zarażeni, należy czym prędzej poddać się leczeniu. Poza tym, rzęsistkowica uprawdopodobnia pojawienie się innych chorób wenerycznych, takich jak rzeżączka czy kiła, dlatego możliwe, że ginekolog zleci dodatkowe badania pod kątem innych drobnoustrojów.  W przypadku rzęsistkowicy stosuje się kurację farmakologiczną, podając pacjentowi środki pierwotniakobójcze oraz bakteriobójcze, przeznaczone dla organizmów beztlenowych. Jeśli pacjent posiada partnera seksualnego, on również musi podjąć się kuracji. Warto również uprzedzić byłych partnerów, mogą oni mieć bowiem utajoną postać choroby i zarażać następne osoby. Na czas kuracji należy również unikać kontaktów płciowych.

 

 

 

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *